Namık İsmail (1890-1935)
Ressam, yazar, fikir ve siyaset adamı. 1890 Samsun doğumludur. Kafkasya’nın Vubıh (Soçi) yöresinden sürgün edilen Çerkez bir aileye mensuptur. İlköğrenimini İstanbul’da Hamidiye ve Sainte Pulcherie Fransız Mektebi, ortaöğrenimini Saint Benoit Lisesi ve Galatasaray Lisesi’nde yaptı. Resim yeteneği de bu yıllarda ortaya çıkan Namık İsmail, 1911-14 yılları arasında Paris’te Julians ve Cormon Atölyesi’nde resim çalışmaları yaparak sanatını geliştirdi.
Birinci Dünya Savaşı çıkınca İstanbul’a döndü ve savaşa Kafkas Cephesi’nde yedek subay olarak katıldı. Cephede tifüs hastalığına yakalanınca İstanbul’a dönmek zorunda kaldı. Burada Harbiye Nezareti tarafından kurulan atölyede, başka ressamlarla birlikte savaş resimleri yaptı. Bunların sergilenmesi için gittiği Berlin’de iken ateşkes imzalanması üzerine geri dönmeyerek bir süre Corynth ve Liebermann Atölyeleri’nde çalıştı.
Almanya’dan döndükten sonra, Gazi Osman Paşa Ortaokulu’nda resim öğretmenliğine başlayan İsmail, 1920 yılında evlendi ve görevinden istifa ederek İtalya’ya yerleşti. Burada bir müddet yaşadıktan sonra Türkiye’ye geri döndü ve İleri gazetesinde önce ressam sonra da yazı işleri müdürü olarak çalışmaya başladı.1921 yılında Sanayi-i Nefise Mektebine (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi) müdür yardımcısı olarak atandı ancak 1922’de bu görevinden ayrılarak Paris’e gitti. Yurda tekrar dönüşünde ise Milli Eğitim Bakanlığı tarafından, önce resim eğitimini denetlemekle görevli müfettiş (1926) sonrasında ise Sanayi-i Nefise Mektebine (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi) müdür (1928) olarak atandı ve bu görevini ölümüne kadar sürdürdü.
Gençliğinden itibaren edebiyatla da yakından ilgilenen ve Dergâh, Yeni Mecmua, Kurtuluş, İleri, Akşam gibi dergi ve gazetelerde güzel sanatlar ve popüler konularla ilgili çok sayıda yazı ve öyküsü yayımlanıp, desenleri çizilen Namık İsmail, geçirdiği bir kalp krizi sonucu 1935 yılında vefat etti.